Artikel 1:
Juf, wat kan ik doen om mijn kind te helpen?
Met
deze vraag worden leerkrachten regelmatig geconfronteerd. Ouders willen hun
kind graag helpen als het niet zo goed gaat op school. Soms schaffen ouders
allerlei werkboekjes aan in speelgoedwinkels of via de boekhandel. Vaak zijn de
boekjes net niet op het goede niveau of sommen worden op school op een andere manier
aangeleerd.
Kinderen
leren natuurlijk via de rekenboeken op school, maar rekenen is eigenlijk veel
meer dan de sommen die in de boekjes staan. Het gaat ook om zaken als: dek even
de tafel voor 4 personen. Hoeveel borden, vorken, lepels en messen zijn er
nodig? We hebben 2 eieren en we zijn met z’n vieren: hoeveel stukjes ei kan
iedereen dan krijgen? Gewone dagelijkse situaties zijn dus heel bruikbaar om
met je kind te rekenen. Sorteren van de sokken uit de was, bespreken zakgeld,
verdelen van koekjes, hoeveel bananen zijn er nog, hoe laat is het nu, noem maar
op. Als je om je heen kijkt zie je dat met veel dingen gerekend kan worden. En
voor kinderen zijn die handelingen veel belangrijker dan de rijtjessommen. Spelletjes lenen zich ook bij uitstek voor de
ontwikkeling van rekenen. Het is gezellig, maar u oefent ondertussen allerlei
rekenvaardigheden. Vooruit tellen, terug tellen, handig rekenen zijn zaken die
veel in spelletjes worden gebruikt. Denk maar eens als een spelletje
Ganzenbord. Een spel als Rummikub doet ook een beroep op inzicht. Dus als u uw kind wilt helpen: ga lekker
samen spelen!
Tips voor ouders van peuters en kleuters
Bij peuters en kleuters kunt u door middel van spelletjes, prentenboeken en telliedjes de aandacht van uw kind vestigen op rekenen. Jonge kinderen zijn maar wat trots op zichzelf wanneer ze merken dat ze hoeveelheden kunnen tellen en wanneer ze cijfersymbolen herkennen. U kunt daarom ook gebruik maken van alledaagse situaties, zoals:
- Hoeveel nachtjes slapen voor we naar opa en oma gaan?
- Hoeveel jaar word je morgen? Kun je dat ook op je vingers laten zien?
- Op welk nummer woon jij?
Spelletjes
met dobbelstenen stimuleren kinderen te tellen. U kunt met een of twee
dobbelstenen
het spelletje Wie het meest gooit spelen. Maar ook kunt u denken aan bijvoorbeeld Mens erger je niet. Vergeet bij kleuters ook niet de prentenboeken: via de bibliotheek zijn ze ruimschoots voorhanden.
Tips voor ouders van kinderen van 6 tot 10 jaar
Kinderen
in groep 3, 4 en 5 zijn op school veel met de getallenrij bezig. U kunt dit ondersteunen met allerlei (gezelschaps-)spelletjes:
- Ganzenbord
- Bingo
- Monopoly junior
- Sjoelen (punten tellen!)
- Pesten
Tips voor ouders van kinderen van 8 tot 12 jaar
Met
kinderen die wat ouder zijn, is het vaak goed mogelijk gesprekken te voeren
over wiskundige onderwerpen. Het gaat hier niet zozeer om het berekenen van het
goede antwoord, maar meer om het wekken
van nieuwsgierigheid. Zaken uit het dagelijkse leven, onderwerpen die op het Jeugdjournaal aan de
orde komen en nieuws uit de krant kunnen
aanleiding zijn voor wiskundige gesprekjes. Denk aan de miljarden van
Prinsjesdag (hoeveel nullen heeft een
miljard?), het rentepercentage op de spaarrekening, wereldtijden, hectometerpaaltjes, treintijdentabellen en
prijzen vergelijken in de supermarkt. Bron: O.a. Rekenen Thieme Meulenhof.
.jpg)
Artikel 2:
Wat is de waarde van het spelen van rekenspellen?
Door het spelen van rekenspellen oefenen kinderen rekenvaardigheden. Maar kinderen oefenen nog meer. Ze oefenen doorzetten, ze oefenen tegen hun verlies kunnen, ze oefenen vooruit denken. Dit noemen we executieve vaardigheden. Vaardigheden in denk- en sociale processen.
De term 'executieve vaardigheden' is zowel in de neurobiologische wetenschap als in het onderwijs geen onbekend begrip. Al heerst er nog wel wat onduidelijkheid over de precieze invulling van deze term. Ook omdat deze term tegenwoordig vaak in één adem wordt genoemd met '21e eeuwse vaardigheden'. Executieve vaardigheden (of executieve functies) is een begrip uit de neuropsychologie. Het verwijst naar de cognitieve processen die betrokken zijn bij de aansturing van activiteiten, zoals het starten van een taak, werkgeheugen, volgehouden aandacht, monitoren van prestaties, remmen van impulsiviteit en doelgericht doorzettingsvermogen.
De ontwikkeling van deze vaardigheden begint al voor de geboorte en gaat door gedurende de eerste twintig levensjaren. Van jongs af aan hebben kinderen te maken met anderen (volwassenen), die allerlei verwachtingen hebben over de manier waarop hun executieve functies werken. Bijvoorbeeld over de zelfregulatie die nodig is om zich verantwoordelijk te gedragen, tot de planning en vaardigheden die nodig zijn om huishoudelijke taken en huiswerk af te maken. Ouders en leerkrachten hebben verwachtingen over hoe kinderen deze executieve functies gebruiken. Ook al begrijpen de kinderen misschien nog niet helemaal om welke vaardigheden het gaat en hoe deze hun gedrag en schoolprestaties beïnvloeden.
Uit onderzoek (Dawson en Guare, 2009) blijkt dat kinderen met zwakke(re) executieve functies vaak wanordelijk of vergeetachtig zijn. Zo vinden ze het moeilijk om zich ergens toe te zetten, zijn snel afgeleid, raken werkstukken en huiswerkopdrachten kwijt, vergeten het benodigde huiswerkmateriaal mee naar huis te nemen of vergeten hun huiswerk in te leveren. Het blijkt dat wanneer ouders, maar ook leerkrachten, vroegtijdig de ontwikkeling van executieve functies stimuleren, dit de schoolse prestaties en ook het verdere leven ten goede komt. In Nederland en internationaal is al veel onderzoek gedaan naar executieve functies in het algemeen. Dawson en Guare (2009) zijn tot elf vaardigheden gekomen. We noemen ze hieronder en geven een korte toelichting op de begrippen (vaardigheden) die door Dawson en Guare worden gehanteerd als we het hebben over executieve functies (EF):
1. Reactie (of respons)-inhibitie: het vermogen om na te denken voor je iets doet.
2. Werkgeheugen: het vermogen om informatie in het geheugen vast te houden tijdens de uitvoering van complexe taken.
3. Zelfregulatie van affect / emotie-regulatie: het vermogen om emoties te reguleren om doelen te realiseren, taken te voltooien of gedrag te controleren.
4. Volgehouden aandacht: het vermogen om de aandacht erbij te houden, ondanks afleidingen, vermoeidheid of verveling.
5. Taakinitiatie: het vermogen om zonder dralen met projecten te beginnen, op tijd, op efficiënte wijze.
6. Planning / prioritering: de vaardigheid om een plan te bedenken om een doel te
bereiken of een taak te voltooien. Hierbij moet je ook in staat zijn beslissingen te nemen over wat belangrijk en wat niet belangrijk is.
7. Organisatie: het vermogen om dingen volgens een bepaald systeem te arrangeren of te ordenen.
8. Timemanagement: het vermogen om in te schatten hoeveel tijd je hebt, hoe je die kunt indelen en hoe je je aan tijdslimieten en deadlines kunt houden.
9. Doelgericht doorzettingsvermogen: het vermogen om een doel te formuleren, dat te realiseren en daarbij niet afgeleid of afgeschrikt te worden door andere behoeften of tegengestelde belangen.
10. Flexibiliteit: de vaardigheid om plannen te herzien als zich belemmeringen of tegenslagen voordoen, zich nieuwe informatie aandient of er fouten gemaakt worden; het gaat daarbij om aanpassing aan veranderende omstandigheden.
11. Metacognitie: het vermogen om een stapje terug te doen om jezelf en de situatie te overzien, om te bekijken hoe je een probleem aanpakt; het gaat daarbij om zelfmonitoring en zelfevaluatie.
Reden genoeg om ook thuis met kinderen spellen te spelen.
Bron: http://rekenspel.slo.nl
Artikel 3: Rekenen is overal!
Klik hier voor het hele
artikel!
Ga met deze tips direct thuis aan de
slag om je kind te helpen zijn rekenvaardigheden te verbeteren.
Kleuters: tafeldekken
Je kind kan helpen bij het tafeldekken.
Handig ... vooral om je kind te leren hoeveelheden te bepalen.Stel tijdens het tafeldekken vragen als:
• Hoeveel borden hebben we nodig? • Hoeveel vorken? • Hoeveel messen?
Zet ook eens 4 soepkommen of bekers op tafel, terwijl er 5 nodig zijn. Hebben we genoeg soepkommen?
Kleuters: getalbegrip
Een van de onderdelen bij getalbegrip is
de aanduiding van een hoeveelheid: '4' betekent 'het aantal is vier'. Meestal
komen kleine kinderen aan het aantal door te tellen. Daarna realiseren ze zich
dat het laatste telgetal de hoeveelheid aangeeft, bijvoorbeeld: 1 – 2 – 3 – 4,
het zijn er vier. Vervolgens wordt het symbool toegekend: 4 voor vier.
Ouders kunnen thuis het getalbegrip van
hun kind bevorderen. Tel samen met je kind het aantal poten van een stoel. Het
zijn er vier. We tekenen een mooie 4 op een post-it en plakken dit op de stoel.
Hierna begint het spel pas echt. Vraag: 'Vier? Ik zie maar één stoel. Hoe kan
dat?'Hopelijk herinnert je kind zich nog dat '4' staat voor het aantal stoelpoten. Uiteraard geloof je dit niet en laat je je kind het aantal poten tellen. En ja hoor: het klopt! Zo kun je samen verschillende post-its in huis opplakken. Bouw het langzaam op.
Voorbeelden
• Aan de kast hangt een 3.
Jij: 'Maar het is toch maar 1 kast?'
Je kind: 'Jawel, maar deze kast heeft 3 deuren. Kijk maar: 1 – 2 – 3. Dus daarom een 3.'
• Aan de lamp hangt een 5.
Jij: 'Maar het is toch maar 1 lamp?'
Je kind: 'Zie je dan niet dat de lamp 5 kleine lampjes heeft? Tel maar mee...'
• Aan de kamerdeur hangt een 4.
Jij: 'Maar ik zie maar 1 deur.'
Je kind: 'Het is wel 1 deur, maar er zitten 4 kleine ruitjes in.'
Kortom, vraag steeds wat het cijfer betekent en laat je kind het uitleggen. Op deze manier komt de kamer lekker vol te hangen met getallen en het mooie is: elk getal verwijst naar een 'geheime' hoeveelheid. Juist dat geheim wekt een bijzondere interesse bij je kind en dit zorgt ervoor dat het getalbegrip verdiept wordt.
Klik hier voor groep 3
Klik hier voor groep 4
Klik hier voor groep 5
Klik hier voor groep 6
Klik hier voor groep 7
Klik hier voor groep 8
‘Heb je moeite met rekenen? Laat me eens kijken...’ Ouders die hun kind willen helpen met rekenen, komen veelal bedrogen uit. De traditionele staartdeling is meestal vervallen en met de introductie van het realistisch rekenen zijn veel van de oude methoden bij huiswerkhulp van geen enkel nut geworden. Je zou eigenlijk opnieuw moeten leren rekenen, om te kunnen helpen.
Lees hier het volledige artikel!
Artikel 5: Tien tips over thuis rekenen
Klik hier voor de rest van het artikel
Bron: Ouders van Waarde
Artikel 6: Op ouders kun je rekenen.
Thuis oefenen met rekenen verbetert schoolprestaties, Het
is vooral de taak van de school om kinderen goed te leren rekenen. Maar ook
ouders kunnen een belangrijke bijdrage leveren aan het rekenvaardig maken van
hun kind. Omdat uit onderzoek bekend is dat een goede samenwerking tussen
school en ouders positieve invloed heeft op het leren rekenen van kinderen,
hebben de landelijke ouderorganisaties LOBO, NKO en OUDERS VAN WAARDE samen met
de PO-Raad de rekenbrochure ‘Op ouders kun je rekenen’ ontwikkeld.
Deze brochure laat ouders zien hoe ze hun kind kunnen helpen bij
het leren rekenen en is bedoeld voor alle ouders met (jonge) kinderen op de
basisschool. Kern is dat ouders oog krijgen voor alledaagse situaties om op een
speelse manier de rekenvaardigheden van hun kind te oefenen. De brochure geeft
veel voorbeelden om direct mee aan de slag te gaan. Daarnaast krijgen ouders
informatie over wat kinderen op de basisschool moeten beheersen op het gebied
van rekenen. Ook wordt aandacht besteed aan de vraag wat ouders en school
kunnen doen als een kind extra hulp en aandacht bij rekenen nodig heeft.
Bron: www.ouders.net
Artikel 7
1 10 Tips om je kind te helpen in geval van rekenproblemen
1.Vraag aan de leerkracht met welke soort rekensommen jouw kind moeite heeft.
2.Als de leerkracht hier geen duidelijk inzicht in heeft,
vraag dan een nadere toelichting op de laatste citotoets rekenen. Hieruit kan
worden afgeleid met welke rekensommen jouw kind problemen heeft.
3.Ga een paar stappen terug en check of je kind een goed
getalbegrip heeft. Doe rekenoefeningen op het gebied van verder- en terugtellen
en getallenlijnen.
4.Als duidelijk is welke rekensommen problemen opleveren, ga
hier dan mee aan de slag. Doe dit per somsoort. Eerst uitleg en dan oefenen.
Door veel te oefenen krijgt je kind meer zelfvertrouwen.
5.Oefen een somsoort tot deze wordt beheerst. Ga dan pas
naar de volgende soort rekensommen. Herhaal de vorige somsoort wel.
6.Vergeet niet de rekensommen ook nog in de vorm van
redactiesommen ofwel verhaaltjessommen te oefenen. In groep 3 zijn dit nog
plaatjessommen.
7.Oefen meerdere keren per week een pagina rekensommen, in
plaats van een keer per week een grote hoeveelheid sommen.
8. Benadruk wat je kind goed doet. Geef complimenten over
zijn of haar inspanning tijdens het oefenen.
9.Beloon je kind voor goed oefenen met bijvoorbeeld
stickers.
10.Vraag de leerkracht om ondersteuning en terugkoppeling.
Gaat je kind vooruit met bepaalde rekensommen? Heeft de leerkracht nog tips of
aanwijzingen.
Bron: Wijzer over de Basisschool
Klik hier voor de link
Een boekje met tips: 25 Tips: Reken maar
Rekenen, voor het ene kind een uitdaging, voor het andere kind het minst favoriete vak op school. Hoe kunnen ouders hun kind helpen om rekenen (nog) leuker te maken? Reken maar! staat vol spelletjes en tips waarmee ouders direct thuis aan de slag kunnen. Ook leren ouders via het boekje hoe kinderen tegenwoordig leren rekenen. Geschikt voor kinderen van 7 t/m 10 jaar.
Uitgever HCO ISBN 9789073102798
With Paper voor ouders
Een brochure geschreven voor ouders mer informatie over dyscalculie.
Klik hier voor de paper
Bron: Marjolijn Wijnants-MSEN
Een brochure geschreven voor ouders mer informatie over dyscalculie.
Klik hier voor de paper
Bron: Marjolijn Wijnants-MSEN
Geen opmerkingen:
Een reactie posten